Dostrzegam profil sprzedawcy

Oppenheimer na zdjęciu Newmana

w 1946, jasny kadr, jakby drobiny światła

niesione podmuchem jeszcze nie dogasły,

kładąc się cieniem na pobielonej ścianie,

z zarysu twarzy, czegoś na kształt uśmiechu,

jesteś do niego podobny, choć przecież jesteś

sprzedawcą czegoś tam, ostatnio chyba niczego,

wciąż w tej samej białej koszuli, czarnej dupie.

teksty